siz

siz hiç aldandınız mı
dilinizi yutup gözlerinizi kapattınız mı
konuşmanız gerekirken
sözcüklerin esiri olup sustunuz mu
ya da dayanamayıp konuştuğunuzda
pişman oldunuz mu binlerce kez

hiç aldatıldınız mı
kandırıldığınızı hissettiniz mi yalancı birkaç sözle
kendinize " ne kadar körüm" diye sordunuz mu
"nasıl inandım" dediniz mi

peki siz hiç terk edildiniz mi
"beni asla bırakma" diyen biri tarafından
güvenini kazanıp da yüzüstü bırakıldınız mı
dinlediğiniz şarkılarda onun acısını tadıp, onu hissedip,onu yaşadınız mı
gözyaşlarınıza boğulup,hıçkırarak ağladınız mı onun için
her yerde bir anı bırakıp o yerleri görünce
dolu dolu gözlerle yüzünüzü çevirdiniz mi
adını duyduğunuzda titreyip heyecanlanırken
etrafınızdakilere hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalıştınız mı
kaçtınız mı ondan ya da kovalarken gizlice
kaçıyormuş gibi yaptınız mı
sizi kıskandığını bilmeden kıskandınız mı onu herkesten
ondan haber beklerken zamanın yavaşlığından şikayet ettiniz mi
daha önce de duyduğunuz, okuduğunuz şiirlerde
onunla ilgili bir şeyler aradız mı
karşısına geçip içinizi dökmek istediniz mi

yani siz hiç sevdiniz mi
sizi bu kadar üzen birini
hala seviyorum diyebildiniz mi???
( 01.03.07)

senden öğrendim

hayatın bu anlamsızlığının içindeyken bulmuştum seni
aslında amlandırılacak çok şey olduğunu farkettim
bambaşka bir acıyla da tanıştırdın beni
severken ayrılmanın da mümkün olduğunu senden öğrendim

insanoğluydu işte silip atamıyordu içinden bir anda
sesinden, nefesinden yoksun da olsa vazgeçemiyordu
bir şeyleri hep içinde sessizce yaşatıyordu
sevginin bir anda bitmeyeceğini senden öğrendim

gözünün önünde eridim sensizlikten tükendim
her anında bir gölge gibi seni izledim
benim içimdeki seni herkesten gizledim
sevginin tek taraflı yaşanabileceğini de sayende öğrendim

umutlar tükenmişken bir ışık olmalıydın tekrar
yarım kalan özlemini çektiğim şeyler hala var
bir gülüşün kalbimmi derinden yakar
zamanın acımasız olduğunu sayende öğrendim

son kez şansımı denemeliydim
gururunu hiçe sayarak gelebilir miydin
sevgilimdin her zaman sen bunu bilir miydin
birini ruhumla sevebileceğimi sayende öğrendim

son denemeydi belki de bu
ben değil artık ruhum yoruldu
yinede seninle olmalıydı sonu
gerçek sevgiyi senden öğrendim

bir mucize oldu işte gerçekleşti
kalplerimiz birleşti
kenetlendi artık seninle bütünleşti
imkansız diye bir şey olmadığını seninle öğrendim

demekki mutluluk insanın kendi elindeymiş
gerçekleşirmiş her şey yeter ki yürekten istemeliymiş
bazen gelecek için cesaret de gerekirmiş
bundan sonra sonsuzluğa yol almayı gel de birlikte öğrenelim...
( 2007)

ayrılık

Bir zaman gelmiştir ve bakarsın arkana,
Geride bıraktıklarına, ağlayanlara...
Herkesle bir anın vardır küçücük kalbinde
Kocaman yere sığdırdığın,
Gözünün önüne getirirsin hepsini bir bir...
Kıpkırmızı gözbebekleri,
İstemez hiçbiri gitmeni ama vakit gelmiştir...
Güle güle denmelidir, diyemez hiçbiri
İstemez dudaklar söylemek bu iki kelimeyi...
Eller uzanır sana sarılmak için,
Veda anın en acı sahneleridir.
İnsanı kırar,içinde yara açar...
Keşkeler sıralanır birbiri ardına
Sessiz haykırışlar bölünür bir çığlıkla
"gitme" der bir ses
"ne olur gitme daha yaşanmamışlar var,biz varız gitme"
Hep bundan korkmuştur;
Duyup da elinden bir şey gelmemesinden
Yine de gitmek istemez,istememiştir.
Dönüp bakmaya yoktur cesareti
Bakıp da çaresiz kalmaya
Ayrılıktır işte bu
Ayrılık anı...